Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα όμορφο και ψηλό παλικάρι που το έλεγαν Χρόνο. Ο Χρόνος ήταν πολυάσχολος, δεν είχε καιρό για χάσιμο και δε σταματούσε ποτέ. Ώσπου μια μέρα, στάθηκε για μία μόνο στιγμή μπροστά απο το φιλί ενός παράνομου ζευγαριού, της Ευκαιρίας και του Αδύνατου. Ο Χρόνος ζήλεψε τόσο πολύ την ευτυχία τους που άπλωσε τα άπειρα χέρια του και έκλεψε την Ευκαιρία χώνοντας την στη τσέπη του. Έπειτα συνέχισε το βιαστικό του ταξίδι. Από τότε το Αδύνατον τρέχει ξοπίσω από το Χρόνο για να βρει την Ευκαιρία και εκείνη, κόβει λίγο λίγο τα μαλλιά της και τα ρίχνει από τη τσέπη του Χρόνου για να μη χάσει το δρόμο ο καλός της. Οι άνθρωποι, που είναι στη μοίρα τους να βαδίζουν πίσω απο το Χρόνο, βρίσκουν που και που μπροστά τους τις κομμένες πλεξούδες. Κάποιοι απ’ αυτούς, τις βλέπουν ώς εμπόδια και τις προσπερνούν. Άλλοι πάλι, τις αρπάζουν και μόλις έρθουν αντιμέτωποι με το Αδύνατον του τις δίνουν και έτσι αυτό γίνεται Δυνατόν. Όταν ο άνθρωπος δει ότι τα εμπόδια είναι στην πραγματικότητα ευκαιρίες, μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Όσο για το Χρόνο, δεν σταμάτησε ποτέ ξανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου