Τα έχω δοκιμάσει όλα..
Αυτά που μου κάνανε και αυτά που δε μου κάνανε..
Τα πρόστυχα, τα συντηρητικά, τα φτηνά και τα ακριβά..
Χρόνια είμαι εδώ και ψηλαφίζω στο σκοτάδι..
Είναι παλιά η κατασκευή, του '81. Δεν έχει λάμπα..
Και εγώ, δεν έπρεπε να έχω μαζέψει τόσα ξένα πράγματα..
Τις νύχτες αναγκάζομαι να κοιμάμαι πάνω τους..
Ότι με ενοχλεί το κρεμάω μα έπειτα το 'χω στο κεφάλι μου..
Έμαθα να υπάρχω δίχως να φαίνομαι..
Συνήθισα να κάνω μισό βήμα και να νιώθω πως πήγα περίπατο..
Βάφτισα όλες τις γραβάτες φιόγκους απ' το φόβο μου ότι θα πνιγώ..
Και με ένα σάλι για κληρονομιά ονειρεύομαι ότι ζω στα πούπουλα..
Θέλω να βγω απ' αυτή τη ντουλάπα..
Γυμνή.
5 σχόλια:
Τι σε κραταει?
Ότι με αφήνει..
---
Σε ευχαριστώ που με διάβασες.
Βγες, βγες, βγες, βγες
και αφησε το και εσυ.
εάν το θέλεις πολύ θα γίνει!!!!
Ναι! Δέσποινα, σε ευχαριστώ..!!
Δημοσίευση σχολίου